De shoarmazaak

Onze magen rommelden. Zo na een avondje kletsen in de kroeg hadden we wel trek gekregen.

En ja, daar was ie dan: De lokale shoarmazaak. Van buiten zag het er wat schimmig uit; onhygiënisch, van die felle tl-buizen en.. er zat niemand.

Doorlopen of naar binnen gaan?

We durfden het aan. “Dag meisjes, wat kan ik voor jullie doen”, zegt de meneer met het keukenschort aan. Hij heeft een grote glimlach op zijn gezicht. Daar word ik al blij van, ook omdat hij meisje zegt, lijk ik zo jong?

Voorzichtig vraag ik of hij ook iets vegetarisch heeft. “Tuurlijk!” (met zo’n accent dat Najib Amhali zo mooi kan nadoen).

Hij liet ons meteen de verschillende opties zien. Ook vroeg hij wat we wilden drinken. “Neem lekker plaats, ik kom alles zo brengen.”

Plof! Een hele zak met servetjes. Bam. Een hele spuitfles met knoflooksaus. “Geniet er maar lekker van meisjes..”

Dit is zo leuk! Plekken ontdekken waar je verwachtingen laag zijn en waar ze daarna overtroffen worden. Ik zou hier zo weer naar binnen gaan en ik ga hem warm aanbevelen bij mensen uit Friesland.